Té enthousiast zorgt voor problemen

Deze week niet hardlopen, maar wat wandelen. Veel minder trainingen en veel minder energie ... Goed of slecht?

Sneeuwpaden

Twee weken geleden ging ik met een vriend voor een trailrun van 28 km in de sneeuw. We wisten niet dat we meestal onze eigen weg moesten vinden. Door de sneeuw heb ik mijn enkel meerdere keren lichtjes verdraaid en wat overtraining veroorzaakt.

Zoals vorige week vermeld, voelde mijn enkel niet 100% in orde en deze week werd duidelijk dat er iets niet in orde was. Het enige dat ik kon doen was rust, rust, rust. Wat eigenlijk een goede zaak was, aangezien mijn lichaam zich nog nooit zo moe heeft gevoeld.

Corona

Ik ben er vast van overtuigd dat je je lichamelijk uitgeput kunt voelen als je geest niet helemaal in orde is. Normaal gesproken ben ik meer in het buitenland dan thuis, dus voor mij is het zo lang in dezelfde tijd wonen een echte aanpassing. Ook niet kunnen doen wat je wilt en je opgesloten voelen vergroot mijn geluk niet.

Dus ja, mijn geest is op dit moment niet zo positief als gewoonlijk en ik kan dit letterlijk voelen in mijn energieniveaus. Het is stom om niet te kunnen rennen, maar om eerlijk te zijn weet ik niet of ik op dit moment zelfs de energie zou hebben om te trainen. Daardoor luister ik naar mijn lichaam en geef ik het wat het nodig heeft / wil.

Hardlopen zal hopelijk eerder vroeg dan laat weer mogelijk zijn, maar voor nu is het belangrijker om naar mijn lichaam te luisteren en het de tijd te geven om te rusten die het nodig heeft.

Ik wens jullie allemaal een fijne week, en onthoud dit: het is oké om je niet oké te voelen.